Τους μαθητές που επιδείκνυαν ιδιαίτερο ζήλο για τα μαθήματα και κάθονταν στις πρώτες σειρές των θρανίων για να παρακολουθούν καλύτερα τις παραδόσεις των μαθημάτων, τους αποκαλούσαμε ειρωνικά "φυτά".Τους θεωρούσαμε πως ήταν απερίσπαστοι στα μαθήματά τους και τελείως ξεκομμένοι από υπόλοιπα ενδιαφέροντα και ασχολίες. Επιπλέον, τους κοιτούσαμε με καχυποψία γιατί πιστεύαμε ότι σκόπιμα συμπεριφέρονταν έτσι. Απώτερος σκοπός τους ήταν να δείξουν ένα καλό πρόσωπο στους καθηγητές και έτσι να κερδίσουν την εύνοιά τους. Γενικώς, τους θεωρούσαμε φλώρους. Τα γράφω αυτά με αφορμή μια έρευνα της Βρετανικής Φιλολογικής Εταιρείας που δείχνει ότι "ένας στους πέντε νέους ντρέπονται να τον δουν με ένα βιβλίο στο χέρι". Αν τον δουν με μια μπύρα στο χέρι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου